28 februari 2015 | Havana (III) [deel 2]

Als de wekker gaat, is het weer vroeg en wederom grijp ik naar mijn telefoon. Nu niet om mijn Whatsapp of Facebook te checken, maar nog even de foto's van gisteren te bekijken. Want dat was een erg leuke drukke dag. Vandaag wordt weer een drukke dag. Na het ontbijt worden we opgehaald door Osvaldo en zijn vriend met de auto. Wij staan bepakt en bezakt klaar en nemen afscheid van Trinidad. Dit keer zit de vriendin van Osvaldo al achter in de auto, op de achterste zitrij en de koffers worden om haar heen gestapeld. Ze zit waarschijnlijk vele malen comfortabeler dan op de heenreis.

We rijden naar de stad Cienfuego, een havenplaats met een hele rijke historie. Dat zie je ook meteen als je de stad in rijdt. We worden afgezet door Osvaldo en we spreken een tijd en plek af dat hij ons weer op komt pikken.

Dat dit een vele rijkere stad is, is overal duidelijk te zien. Waar het Cuba wat ik toch op heden heb leren kennen vooral als charme heeft dat het allemaal oud, afgebladderd en vergane glorie is, zit hier alles strak in de verf. Het is nog steeds die oude bouwstijl, maar het geeft je een beter beeld bij de grandeur die steden als Havana en Trinidad ooit ook gehad moeten hebben.
Nog steeds blijft het aanbod in en van de winkels beperkt; dat ligt ook aan het bewind wat hier jaren gevoerd is. Maar deze stad heeft ook wat kleine unieke boetiekjes. En zoals het een echte vrouw betaamd, duik ik een winkel in, met mijn vriendin en mijn kamergenote. Het is een kledingzaak, met ontzettend leuke modellen jurkjes. En voor ik het weet, blijft er een jurkje aan mijn handen plakken en vliegt het geld zo mijn portemonnee uit. Gelukkig zijn de prijzen hier nog van een niveau dat dat niet dramatisch is.
We slenteren verder door de stad en belanden in een tentje met een schattige binnentuin, waar we nog even wat drinken voordat we weer opgepikt worden. Daarna rijden we door voor de lunch. Weten op een plek waar we niet hoeven kiezen wat we willen. Er is kip, varken, kreeft en krokodil en van alles wordt een schaal op tafel gezet. Uiteraard vergezeld van een bak witte rijst en een schaal met bruine bonen, net als een simpele salade. Ik vind het een heerlijk concept, waarbij je van alles wat kunt proeven en niet hoeft te bietsen bij je buren. Heel eerlijk, vind ik de krokodil het allerlekkerste. Het is mals vlees, en het houdt het midden tussen kip en vis. De structuur is bijzonder en, naar mijn smaak, bijzonder lekker.

Misschien een beetje raar nu, zo na de lunch, dat we na het eten naar een krokodillenfarm gaan. We hebben niet heel veel tijd en daarom mogen we voor half geld naar binnen. We sjezen er doorheen. De Coco en ik gaan allebei op de foto met een krokodil in onze handen. Zijn bek is dichtgebonden met een touw en eigenlijk is het best een beetje zielig, maar ik wil toch heel graag dat beest vasthouden.
Hoe verder we het park op lopen, hoe groter de krokodillen worden. En op een gegeven moment komen we bij ontzettend grote monsters. Die kun je voeren met rattenhuid aan een touwtje. Een aantal collega's doet dat, terwijl ik toekijk. Wat zijn die beesten groot en sterk!!! Ik heb steeds een grapje gemaakt dat we krokodillen gaan kroelen, maar als de Baas grapt dat dit de plek is om te kroelen, sla ik toch even af.

Na deze farm gaan we op weg terug naar Havana. Dat is nog een best eind rijden. Op mijn telefoon heb ik een spelletje "wie ben ik", wat we spelen met steden. Uiteraard is het spelletje bijzonder om met mijn collega's te spelen, want de eerste vraag is, of het een van onze bestemmingen is. Dat schiet namelijk alvast op in het elimineren van opties. Al moet ik eerlijk zeggen dat de IPBers al snel onze truc over nemen. We hebben op een gegeven moment wel een beetje medelijden met onze Osvaldo, want we zijn echt een stelletje kakelende kippen in die auto. We maken ook een foto met de selfie-stick en die is zo tekenend voor deze reis: iedereen staat er echt schaterlachend op.
Eenmaal terug in het hotel kleden we snel om en met onze groep, plus nog een aantal mensen van de groep die niet mee gegaan is, gaan we eten bij het restaurant waar we de vorige keer ook al gegeten hebben en wat heel lekker was. Ik trek mijn nieuwe jurkje aan en toevallig heb ik een paar hakken bij me, die er qua kleur echt perfect bij passen. Ook dit keer is het eten heerlijk en we roken na afloop een vette Cubaanse sigaar. Eigenlijk zit dat natuurlijk een mooie whiskey bij, maar die sla ik uiteraard af. Ik word al licht genoeg in mijn hoofd van die sigaar.
Na het eten gaan mijn vriendin en haar man en ik in de taxi terug naar het hotel. Daar drinken we nog heel even iets, voordat we naar bed gaan. Een deel van de crew duikt nog echt het Havaiaanse nachtleven in, maar wij slaan het af.

De volgende ochtend treffen we elkaar aan het ontbijt. We besluiten nog een toertje te doen met een mooie auto. De Coco en de IPBer gaan ook mee, net als uiteraard mijn vriendin en haar man. We stoppen bij Hotel Nacional, het Onafhankelijkheidsplein en zien de standaard zaken die je gewoon even gezien moet hebben als je Havana bezoekt. Een klein rondje door de oude stad. En dan laten we ons weer afzetten bij het hotel. We besluiten daar nog even te lunchen voordat we nog heel even proberen te gaan voorslapen. Het wachten op de lunch duurt een eeuwigheid en ze vergeten mijn vriendin haar bestelling in zijn geheel. En dat is heel frustrerend, als je dan de minuten ziet wegtikken en weet dat dat allemaal ten koste van je mogelijke slaap gaat. Maar uiteindelijk toch nog even voorslapen. En dan is het alweer tijd om terug te vliegen. Wat was dit weer een fijne mini-vakantie...